Rodzaje paneli fotowoltaicznych: czym się różnią?

Instalacja fotowoltaiki to decyzja, dzięki której osiągamy wymierne oszczędności i minimalizujemy rachunki za prąd. Jakość i bezawaryjność pracy całego zestawu w dużej mierze zależy od modułów, na jakie się zdecydowaliśmy. Poniżej opisujemy jak działają panele słoneczne, jakie są ich rodzaje i czym różnią się między sobą?

Wybór odpowiednich paneli fotowoltaicznych

Panele fotowoltaiczne zbudowane są z ogniw połączonych szeregowo-równolegle. Są głównym elementem całego zestawu fotowoltaiki, który zapewnia produkcję prądu poprzez przekształcenie energii słonecznej w prąd stały (jest to tzw. efekt fotowoltaiczny). W ten sposób grupa paneli słonecznych zasila inwerter. Dlatego też wybór właściwych modułów jest niezwykle ważny. Na rynku możemy znaleźć wiele rodzajów paneli fotowoltaicznych. Czym się różnią? Które są najlepsze? Podpowiadamy.

Panele polikrystaliczne

Moduły polikrystaliczne złożone są z wielu kryształów krzemu. Charakteryzują się niebieską barwą. Powstają w procesie, w którym topi się ze sobą kilka krzemowych bloków w temperaturze ok. 1500 st. C. Powstaje wówczas jedna duża bryła, którą tnie się na cienkie plastry o odpowiednim kształcie, oczyszcza, nakłada powłokę antyrefleksyjną, przewody i panel polikrystaliczny jest gotowy.

Panele polikrystaliczne:

• mają wydajność na poziomie 14-16%,
• wymagają większej powierzchni instalacyjnej,
• służą do ok. 25 lat,
• mają wysoką wytrzymałość na uszkodzenia mechaniczne,
• dobrze sprawdzają się w warunkach słabszego nasłonecznienia,
• cechują się niższą ceną w stosunku do paneli monokrystalicznych.

Panele monokrystaliczne

Moduły monokrystaliczne to nowa generacja paneli, są jednymi z najnowocześniejszych rodzajów ogniw fotowoltaicznych. Charakteryzują się wysoką sprawnością (na poziomie 15-19%). Wynika to ze sposobu ich produkcji. Każde ogniwo monokrystalicznych paneli fotowoltaicznych powstaje z pojedynczego kryształu krzemu. W efekcie tego, elektrony mają więcej przestrzeni do poruszania się, co powoduje, że w naszej fotowoltaice powstaje większa ilość energii.

Dzięki temu, że panele monokrystaliczne mają lepsze parametry sprawnościowe w stosunku do polikrystalicznych, to potrzebują mniejszej powierzchni instalacji. Są też nieco droższe. Wykazują się długą żywotnością, nawet do 30 lat. Ten rodzaj paneli doskonale sprawdzi się w sytuacjach, gdy mamy ograniczoną powierzchnię i silne nasłonecznienie. Są bardzo odporne na warunki atmosferyczne. Ogniwa monokrystaliczne mają jednolitą, czarną barwę. Dzięki temu nasza fotowoltaika prezentuje się bardzo elegancko, co również w dzisiejszych czasach ma ogromne znaczenie.

Wszystko to sprawia, że moduły monokrystaliczne cechuje wysoka opłacalność, dzięki czemu stały się najpopularniejszymi spośród wszystkich rodzajów paneli na rynku fotowoltaiki.

Panele polikrystaliczne czy monokrystaliczne: jakie są różnice?

Pierwszą, najbardziej widoczną różnicą jest kolor, który wynika z budowy ogniw. Moduły o czarnym kolorze to panele monokrystaliczne. Z kolei jaśniejsze panele fotowoltaiczne, najczęściej jasnoniebieskie, to panele polikrystaliczne.

Kolejna cecha, która ma bardzo duże znaczenie w funkcjonowaniu modułów, to rodzaj ogniw zastosowanych w panelach. Panele monokrystaliczne wykonane są z monokryształu krzemu, który w czasie produkcji przycinany jest do kształtu ośmiokąta. Panele polikrystaliczne z kolei, wykonywane są z polikryształu krzemu, który jest prostokątny lub kwadratowy.

Poza budową oraz wyglądem zewnętrznym, panele monokrystaliczne i polikrystaliczne różnią się także wydajnością. W przypadku paneli fotowoltaicznych monokrystalicznych, ich sprawność, po zamontowaniu i przy założeniu, że zostało to wykonane prawidłowo, szacuje się na 15-19%. W przypadku modułów polikrystalicznych, sprawność oscyluje na poziomie 14-16%.

Różnice pomiędzy panelami monokrystalicznymi i polikrystalicznymi (tabela):

Panele amorficzne

Najmniej popularnym rodzajem paneli fotowoltaicznych są moduły amorficzne, które mają ogniwa zbudowane z krzemu amorficznego. Mają najniższą sprawność – zaledwie na poziomie 6-10%. Ich żywotność szacowana jest na ok. 10 lat. Są lekkie, elastyczne i posiadają niski stopień wrażliwości na wysokie temperatury. Dzięki mało skomplikowanemu montażowi i niewielkiej wadze mogą być stosowane na elewacji budynków.